ผลการค้นหา

สะเก็ด

หมายถึงน. ชิ้นย่อยของไม้หรือหินเป็นต้นที่ตัดหรือแยกออกจากส่วนใหญ่ เช่น สะเก็ดไม้; เลือดและนํ้าเหลืองซึ่งแห้งติดกรังอยู่ที่ปากแผล เช่น สะเก็ดแผล; โดยปริยายหมายความว่า เศษเล็กเศษน้อยซึ่งมีค่าตํ่ากว่ามาตรฐาน, เลว, เช่น คนสะเก็ดอย่างนั้น ใครจะคบด้วย.

สะเก็ด

ภาษาเกาหลี조각, 파편,토막

สะเก็ด

ภาษาจีน碎屑

สะเก็ด

ภาษาจีน碎片

สะเก็ด

ภาษาจีน痂

squama

แปลว่าสะเก็ด

spill

แปลว่ากาบ, สะเก็ด [อุตสาหกรรมเหล็ก]; การเสียข้อมูล, สปิลล์ [อิเล็กทรอนิกส์]

สะเก็ด(ของแผล)

ภาษาญี่ปุ่น瘡蓋

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかさぶた

slough

แปลว่าคราบ, สะเก็ด, สะเก็ดแผล

สุคนธชาติ

หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.

flake

แปลว่าเกล็ด, สะเก็ด, กระบิ, หลุดเป็นแผ่นๆ, แตกเป็นแผ่นๆ

scurf

แปลว่าสะเก็ด, เกล็ด