ผลการค้นหา

สุต-

อ่านว่าสุด-ตะ

ศรุตะ

หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).

ปริภาษ,ปริภาษณ์

หมายถึง[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).

ปริ,ปริ-,ปริ-

หมายถึง[ปะริ-] เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล.

สัมฤทธิศก

อ่านว่าสำ-ริด-ทิ-สก

หริคันธ์,หริจันทน์

หมายถึง[หะริคัน, หะริจัน] น. จันทน์แดง. (ป., ส.).

บริรม

หมายถึง[บอริรม] ก. ชอบใจ, ยินดี. (ส. ปริรม).

อัตหิต-

อ่านว่าอัด-ตะ-หิ-ตะ

ตะกรุมตะกราม

อ่านว่าตะ-กฺรุม-ตะ-กฺราม

ตะกุกตะกัก

อ่านว่าตะ-กุก-ตะ-กัก

ตรุ

หมายถึง[ตะรุ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ป., ส.).

ตรณี

หมายถึง[ตะระนี] (แบบ) น. เรือ. (ป., ส.).