ผลการค้นหา

สารัตถะสำคัญ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สารัตถสำคัญ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

มหานุภาพ

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นมหา + อานุภาพ

นิโลบล

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นนิล + อุบล

นิยม

หมายถึง(แบบ) น. การกำหนด. (ป., ส.). ก. ชมชอบ, ยอมรับนับถือ, ชื่นชมยินดี, ถ้าใช้ประกอบท้ายคำสมาสบางคำมีความหมายว่า ลัทธิ เช่น ชาตินิยม สังคมนิยม.

อังกุระ,อังกูร

หมายถึง[-กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).

สาระสำคัญ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สารสำคัญ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

จุฬาลงกรณ์

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นจุฬา + อลงกรณ์

สุโขทัย

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นสุข + อุทัย

พุทโธวาท

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นพุทธ + โอวาท

อารัมภ,อารัมภ-,อารัมภะ,อารัมภ์

หมายถึง[อารำพะ-] น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).

สุนทร,สุนทร-

หมายถึง[-ทอน, -ทอนระ-, -ทอระ-] ว. งาม, ดี, ไพเราะ, เช่น วรรณคดีเป็นสิ่งสุนทร, มักใช้เข้าสมาสกับคำอื่น เช่น สุนทรพจน์ สุนทรโวหาร. (ป., ส.).

เภท

หมายถึงน. การแบ่ง, การแตกแยก, การทำลาย, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส, เช่น สามัคคีเภท สังฆเภท; ส่วน, ภาค; ความแตกต่าง, ความแปลก; ชนิด, อย่าง. ก. แตก, หัก, ทำลาย, พัง. (ป., ส.).