สมาส
อ่านว่าสะ-หฺมาด
อ่านว่าสะ-หฺมาด
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นสํ + อาส
ภาษาจีน复合
หมายถึง[สะหฺมาด] น. การเอาศัพท์ตั้งแต่ ๒ ศัพท์ขึ้นไปมาต่อกันเป็นศัพท์เดียวตามหลักที่ได้มาจากไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต เช่น สุนทร + พจน์ เป็น สุนทรพจน์ รัฐ + ศาสตร์ เป็น รัฐศาสตร์ อุดม + การณ์ เป็น อุดมการณ์. (ป., ส.).
แปลว่าสมาส
Nภาษาจีน复合名词
แปลว่าคำสมาส
Nหมายถึงคำใช้เป็นส่วนหน้าสมาส หมายความว่า ภายใน.
หมายถึงสาม เป็นคำนำหน้าสมาส เช่น ไตรลักษณ์ ไตรทวาร.
หมายถึง[สังคะ-] น. สงฆ์, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
หมายถึงน. ส่วน, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ไตรยางศ์ (ตฺรย + อํศฺ) ว่า ๓ ส่วน.
หมายถึง[-ทาน] น. การตั้งไว้, การวางไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น จิตกาธาน. (ส.).