ผลการค้นหา

ฤๅษี

หมายถึงน. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ.

ฤๅชุ

หมายถึงว. ตรง, ซื่อ. (ส. ฤชุ).

ฤๅเยา

หมายถึงว. มิใช่เยา, มิใช่น้อย, ไม่เยา.

ฤๅสาย

หมายถึงน. คำเรียกผู้เป็นใหญ่เช่นกษัตริย์.

ตาลปัตรฤๅษี

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Opuntia cochenillifera (L.) Miller ในวงศ์ Cactaceae กิ่งแบนอวบ ใบลดขนาดลงเป็นกระจุก ขนค่อนข้างแข็ง เป็นไม้ต่างประเทศ ปลูกเป็นไม้ประดับ. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Cycas siamensis Miq. ในวงศ์ Cycadaceae. (๓) ดู กาสัก ๒.

ฦๅชา

ฦๅชา

หมายถึง(โบ) ก. ลือชา.

ฤๅษีผสม

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Plectranthus scutellarioides (L.) R. Br. ในวงศ์ Labiatae ใบมีสีต่าง ๆ ขอบใบจักเป็นรูปฟันปลา, ฤๅษีผสมแล้ว หรือ ฤๅษีผสมเสร็จ ก็เรียก.

พระฤๅษี

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศรวณะ มี ๓ ดวง, ดาวหลักชัย ดาวศระวณะ หรือ ดาวสาวนะ ก็เรียก.

ฦๅสาย

สติ, สมฤดี (สม-รึ-)

คำบาลีสติ

คำสันสกฤตสฺมฺฤติ

an inverted-order cipher

แปลว่าฤๅษีแปลงสาร