ผลการค้นหา

ลูกฝาแฝด

หมายถึงน. ลูก ๒ คนที่เกิดจากท้องแม่คนเดียวกัน ในระยะเวลาเดียวกันหรือใกล้กัน อาจมีร่างกายติดกันหรือไม่ติดกันก็ได้ มักมีหน้าตาเหมือนกัน.

ผล

หมายถึงลูก (ใช้เรียกลูกไม้ทั้งปวง)

ลูกหล้า

หมายถึงลูกคนสุดท้อง

กระป๋อง

หมายถึงน. ภาชนะทำด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สำหรับบรรจุของต่าง ๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.

ไข่

หมายถึงน. ตัวสืบพันธุ์ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมีย อาหาร และสิ่งห่อหุ้มซึ่งอาจจะเป็นไข่ขาว วุ้น เยื่อถุงไข่ หรือเปลือก ส่วนมากมีรูปร่างกลม จะมีตัวอ่อนภายในหรือไม่ก็ได้, ฟอง ก็เรียก, ลักษณนามเรียก ฟอง ลูก หรือ ใบ; เรียกสิ่งที่เป็นเม็ดกลม ๆ เล็ก ๆ ที่มีอยู่ตามใบไม้บางชนิด เช่น ไข่ชะอม ไข่ปรง; (ปาก) ลูกอัณฑะ. ก. ตกฟอง เช่น แม่ไก่ไข่ออกมา ๓ ฟอง.

ฆ้องคู่

หมายถึงน. ฆ้องที่ใช้บรรเลงในการเชิดหนังตะลุงและละครโนราชาตรี ชุดหนึ่งมี ๒ ลูก, ปักษ์ใต้เรียก โหม่ง.

descendant

แปลว่าผู้สืบสันดาน

extended family

แปลว่าครอบครัวขยาย, ครอบครัวใหญ่ (ที่มีพ่อ แม่ ลูก ปู่ ย่า ตา ยาย และญาติๆ อยู่ร่วมกัน)

เด็ก,ลูก

ภาษาญี่ปุ่น子ども

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこども

ลูกทรพี

อ่านว่าลูก-ทอ-ระ-พี

ลูก

ภาษาญี่ปุ่นお子さん

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおこさん

เกิด

ภาษาเกาหลี태어나다, 출생하다, 낳다, 발생 하다, 생기다