ผลการค้นหา

ฤษี ฤๅษี

คำบาลีอิสิ

คำสันสกฤตฤษิ

anchorite

แปลว่าอิสิ

พรหมฤษี

หมายถึงน. ฤษีที่เป็นพราหมณ์โดยกำเนิด.

ฤษีทั้งหลาย มีสุภาษิตเป็นธงชัย

ธรรมแล เป็นธงชัยของพวกฤษี

กาศยป

หมายถึงครุฑ, บุตรของฤษี กัศยป และ นางวินตา

กาศยปิ

หมายถึงครุฑ, บุตรของฤษี กัศยป และ นางวินตา

สิทธ,สิทธ-,สิทธ์

หมายถึง[สิดทะ-, สิด] น. ผู้สำเร็จ, ฤษีผู้สำเร็จ, เช่นที่พูดว่า นักสิทธ์. (ป., ส.).

มเหสิ,มเหสี,มเหสี

หมายถึงน. ผู้แสวงหาศีลาทิคุณอันยิ่งใหญ่, ฤษีใหญ่, พระพุทธเจ้า. (ป.; ส. มหรฺษิ).

โยคี

หมายถึงน. นักบวชผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ, ฤษีพวกหนึ่ง. (ป.; ส. โยคินฺ ว่า ผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ).

ลูกประคำ

หมายถึงน. ไม้หรือแก้วเป็นต้นที่ทำเป็นเม็ดกลมมีรูตรงกลางร้อยด้วยด้ายหรือไหม ส่วนมากมี ๑๐๘ ลูก สำหรับนักบวชมีฤษีเป็นต้นใช้สวมคอเพื่อกำหนดนับการบริกรรมภาวนา คือเมื่อบริกรรมภาวนาจบครั้งหนึ่ง ๆ ก็รูดไว้เม็ดหนึ่ง, เครื่องประดับที่ทำเช่นนั้น.

เสียเพศ

หมายถึง(วรรณ) ก. เปลี่ยนภาวะจากคฤหัสถ์เป็นนักบวช เช่น ซัดยังเมืองมัทรบุรี เสียเพศเทพี เป็นดาบสศรีโสภา. (สมุทรโฆษ), เปลี่ยนภาวะจากนักบวชเป็นคฤหัสถ์ เช่น เสียฤษีพรตเพศ ห้องหิมเวศนาจลจรหล่ำน้นน ราชเวสมธารยิ ทรงเพศเป็นพญามหากระษัตราธิราช. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).