ผลการค้นหา

รากฟัน

ภาษาจีน牙根

รากฟัน

หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.

รากฟัน

ภาษาญี่ปุ่น歯根

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしこん

กกแข่ว

หมายถึงรากฟัน

กกแข้ว

หมายถึงรากฟัน

root

แปลว่ารากฟัน, รากผม

cementum

แปลว่าเคลือบรากฟัน

ราก

หมายถึงน. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน; เรียกฐานที่อยู่ใต้ดินทำหน้าที่รองรับอาคารว่า รากตึก หรือ ฐานราก; ต้นเดิม, เค้าเดิม, เช่น รากศัพท์.

เนื้อเยื่อและเส้นประสาทในรากฟัน

ภาษาญี่ปุ่น歯髄

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしずい

รำมะนาด

หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดตามรากฟัน ทำให้เหงือกบวมเป็นหนอง.

แลงกินฟัน

หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเข้าใจผิดว่ามีแมงชนิดหนึ่งเกาะกินรากฟันทำให้ฟันผุ.

gumboil

แปลว่ารำมะนาด