ผลการค้นหา

ฟอนเฟะ

หมายถึงว. เละเทะ, เป็นที่น่ารังเกียจ, เช่น มีความประพฤติฟอนเฟะ สังคมฟอนเฟะ.

ให้ท่า

หมายถึงก. พูดหรือแสดงกิริยาให้รู้ว่ายินดีติดต่อด้วยหรือไม่รังเกียจ (ใช้แก่ผู้หญิง).

แขยง

หมายถึง[ขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, ขยะแขยง ก็ว่า.

เปื้อน

หมายถึงก. ติดสิ่งที่ทำให้เกิดสกปรก น่ารังเกียจ หรือไม่ต้องการ เช่น เปื้อนโคลน เปื้อนแกง เปื้อนเลือด. ว. มีสิ่งสกปรก น่ารังเกียจ หรือไม่ต้องการติดอยู่ เช่น มือเปื้อน ผ้าเปื้อน.

มองด้วยสายตาเย็นชาหรือรังเกียจ,มองด้วยสายตาดูถูก

ภาษาญี่ปุ่น白目で見る

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしろめでみる

หมาขี้เรื้อน

หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).

ขยะแขยง

หมายถึง[ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.

เหลวแหลก

หมายถึง[-แหฺลก] ว. ป่นปี้, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน; เละเทะ; เป็นที่น่ารังเกียจ เช่น มีความประพฤติเหลวแหลก ชีวิตเหลวแหลก.

คลื่นไส้

หมายถึง[คฺลื่น-] ก. ปั่นป่วนในกระเพาะอาหารหรือลำไส้ชวนให้อาเจียน, โดยปริยายหมายความว่า น่ารังเกียจ, น่าสะอิดสะเอียน.

wog

แปลว่าคนอาหรับ (ใช้คำนี้เพื่อแสดงความเกลียดชังหรือรังเกียจ), (คำหยาบ) (คำสแลง)

swine

แปลว่าคนตะกละ (คำดูถูก), คนเห็นแก่กิน, คนเห็นแก่ตัว, คนน่ารังเกียจ

หมาหัวเน่า

หมายถึงไม่มีไครเอาไม่มีไครต้อการ โดนรังเกียจ ไม่มีไครอยากคบด้วย