ตัวกรองผลการค้นหา
ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ
หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).
บ่างช่างยุ
หมายถึงคนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.
ยั่วยวน,ยั่วยุ
ภาษาญี่ปุ่น扇情的
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんじょうてき
นิยุตา
แปลว่าประกอบการ ขยันขันแข็ง
ปยุตา
แปลว่าผู้มีความขยัน
ยุทธพีร์
แปลว่าผู้กล้าในการรบ
ยุวทิพย์
แปลว่าหญิงสาวที่ดีเลิศ
ยุวพิชญ์
แปลว่าหญิงสาวผู้ที่ฉลาดเฉลียว
ยุวภพ
แปลว่าโลกของวัยรุ่น
ยุวศักดิ์
แปลว่าชายหนุ่มผู้มีกำลังและความสามารถ
การยั่วยุ,การยั่วยวน
ภาษาญี่ปุ่น扇情
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんじょう
สิริยุพน
แปลว่ามีความสาวอันเป็นมิ่งขวัญ