ตัวกรองผลการค้นหา
ไถย,ไถย-
หมายถึง[ไถยะ-] น. ความเป็นขโมย เช่น ไถยจิต. (ป. เถยฺย).
light-fingered
แปลว่าที่มีความสามารถในการลักเล็กขโมยน้อย, มือไว
ฉกฉวย,ชุบมือเปิบ,แย่งไป,ขโมย
ภาษาญี่ปุ่น横取りする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นよこどりする
การลักลอบใช้ไฟฟ้า,การขโมยใช้ไฟฟ้า
ภาษาญี่ปุ่น盗電
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとうでん
คนหรือการขโมยที่ถือโอกาสตอนไม่มีใครอยู่บ้าน
ภาษาญี่ปุ่น空き巣狙い
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあきすねらい
อทินนาทายี
หมายถึงน. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).
ฉกฉวย,ขโมย,แฉลบ,เฉียด,ผ่านเข้ามา (ในความคิด) แวบหนึ่ง
ภาษาญี่ปุ่น掠める
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかすめる
ขโมยคัดลอก (บทประพันธ์ของคนอื่น)
ภาษาจีน剽窃
(ภาษาหนังสือ) พวกโจร,นักย่องเบา, ขโมย
ภาษาจีน宵小
พล่า
หมายถึง[พฺล่า] น. เครื่องกับข้าวชนิดหนึ่ง คล้ายยำ มักใช้เนื้อดิบ ทำให้สุกด้วยของเปรี้ยวเช่นมะนาว.
clean out
แปลว่าทำให้หมดเงิน (การปล้นหรือขโมย) (คำไม่เป็นทางการ), กวาดไปหมด
kidnap
แปลว่าลักพา, ขโมย, ลัก, ลักพาตัวเพื่อเรียกค่าไถ่, ฉุด