ผลการค้นหา

ยกฟ้อง

หมายถึง(กฎ) ก. พิพากษาให้คดีตกไป โดยไม่บังคับให้เป็นไปตามคำฟ้องของโจทก์.

ยกฟ้อง

ภาษาจีน免予起诉

การยกฟ้อง

ภาษาญี่ปุ่น免訴

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นめんそ

dismiss

แปลว่ายกฟ้อง

การไม่รับ(ญัตติ),การยกฟ้อง

ภาษาญี่ปุ่น棄却

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นききゃく

การยกฟ้อง,การตีกลับ,การมีใจเป็นกลาง,การไม่อคติ

ภาษาญี่ปุ่น却下

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきゃっか

คำฟ้องแย้ง

หมายถึง(กฎ) น. คำฟ้องที่จำเลยฟ้องโจทก์มาในคำให้การในเรื่องที่เกี่ยวกับคำฟ้องเดิมของโจทก์, ฟ้องแย้ง ก็ว่า เช่น ยกฟ้องแย้ง.

สติวินัย

หมายถึงน. วิธีระงับอนุวาทาธิกรณ์ของสงฆ์โดยไม่ต้องพิจารณา เพียงแต่สวดกรรมวาจาประกาศความไม่มีโทษของจำเลยไว้ซึ่งเรียกว่า ให้สติวินัย แล้วยกฟ้องของโจทก์เสีย. (ป.).

sentence

แปลว่าพิพากษา