ตัวกรองผลการค้นหา
เปสละ
หมายถึง[เปสะละ] ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
บัณฑิตพึงทำความเป็นเพื่อนกับคนมีศรัทธา มีศีลเป็นที่รัก มีปัญญาและเป็นพหุสูต เพราะการสมาคมกับคนดีเป็นความเจริญ
รับศีล
หมายถึงก. ถือศีล, สมาทานศีล.
ศีล
อ่านว่าสีน
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
ภาษาจีน戒条
ภาษาจีน道德
ทรงศีล
หมายถึงรับศีล
precept
แปลว่าศีล
