ตัวกรองผลการค้นหา
มัก
ภาษาจีน经常
often
แปลว่ามัก
ขี้มักย้อง
หมายถึงบ้ายอ
หมายถึงรัก,ชอบ
มรรค
หมายถึง[มัก] น. ทาง; เหตุ, ใช้คู่กับ ผล ว่า เป็นมรรคเป็นผล; ในพระพุทธศาสนา เป็นชื่อแห่งโลกุตรธรรม คู่กับ ผล มี ๔ ชั้น คือ โสดาปัตติมรรค สกทาคามิมรรค อนาคามิมรรค อรหัตมรรค, ทางที่จะนำไปสู่ความพ้นทุกข์ เป็น ๑ ในอริยสัจ ๔ ได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค เรียกเต็มว่า มรรคมีองค์ ๘ ประกอบด้วย สัมมาทิฐิ - ความเห็นชอบ ๑ สัมมาสังกัปปะ - ความดำริชอบ ๑ สัมมาวาจา - การเจรจาชอบ ๑ สัมมากัมมันตะ - การงานชอบ ๑ สัมมาอาชีวะ - การเลี้ยงชีวิตชอบ ๑ สัมมาวายามะ - ความพยายามชอบ ๑ สัมมาสติ - ความระลึกชอบ ๑ สัมมาสมาธิ - ความตั้งใจชอบ ๑ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า มัชฌิมาปฏิปทา คือ ทางสายกลาง. (ส. มารฺค; ป. มคฺค).
อัฏฐังคิกมรรค
อ่านว่าอัด-ถัง-คิ-กะ-มัก
กั้น, ปิด, สกัด, กัน, ขวาง
ภาษาเกาหลี막다
มักฏะ
อ่านว่ามัก-กะ-ตะ
มัค-
อ่านว่ามัก-คะ
มัคคะ
สกิทาคามิมรรค
อ่านว่าสะ-กิ-ทา-คา-มิ-มัก
โสดาปัตติมรรค
อ่านว่าโส-ดา-ปัด-ติ-มัก