ตัวกรองผลการค้นหา
น้าว
หมายถึงก. เหนี่ยวลง เช่น น้าวกิ่ง, ดึงจนโค้ง เช่น น้าวศร.
รากอากาศ
หมายถึงน. รากที่แตกออกจากต้นหรือกิ่งของพืชบางชนิด เช่น กล้วยไม้ ไทร.
กก
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ตัด, บั่น, เช่น กกกิ่ง กกยอด.
ไม้ป่าค่อม
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่ง ต้นเตี้ย มีกิ่งรอบต้นเป็นพุ่มกลม.
Arm
แปลว่าแขน [เครื่องกล] ; แขน, แขนจับ [การพิมพ์] ; กิ่ง [วงจรไฟฟ้า]
daub
แปลว่าโคลนหรือดินเหนียวและกิ่งไม้ที่ใช้ก่อผนัง (ทางก่อสร้าง)
แขนง
หมายถึง[ขะแหฺนง] น. กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แตกใหม่จากลำของไม้พวกไม้ไผ่, กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แยกออกจากกิ่งใหญ่, โดยปริยายหมายถึงส่วนย่อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น วิชาฟิสิกส์เป็นแขนงหนึ่งของวิชาวิทยาศาสตร์.
เสียบยอด
หมายถึงน. วิธีขยายพันธุ์ต้นไม้แบบหนึ่ง โดยตัดกิ่งต้นที่จะขยายซึ่งมีตาติดอยู่ ปาดปลายให้เป็นรูปลิ่มแล้วนำไปเสียบที่กิ่งของอีกต้นหนึ่งที่เป็นชนิดเดียวกัน โดยผ่าบากกิ่งไว้ให้เสียบได้ พันด้วยแถบพลาสติกให้แน่น. ก. ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเช่นนั้น.
กรรไกรสำหรับตัดดอกไม้และกิ่งขนาดเล็ก
ภาษาญี่ปุ่น花鋏
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはなばさみ
สาขา กิ่งก้านสาขา สำนักที่แยกออกมาอีกต่างหาก
ภาษาจีน支派
ร่ายไม้
หมายถึงก. เร่เตร่ไปเป็นจังหวะตามกิ่งไม้ เช่น นกร่ายไม้ กระแตร่ายไม้.
แตกต้นอ่อน,แตกกิ่ง,ถือกำเนิด,ผลิ
ภาษาญี่ปุ่น芽生える
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นめばえる