ผลการค้นหา

มนท,มนท-,มนท์

หมายถึง[มนทะ-] น. ดาวพระเสาร์. ว. เฉื่อย,ช้า; อ่อนแอ; โง่เขลา; ขี้เกียจ. (ป., ส.).

มนทกานติ

หมายถึงน. “ผู้มีรัศมีอ่อน” คือ ดวงเดือน. (ส.).

มนทาทร

หมายถึง[-ทอน] ว. ไม่เอาใจใส่, ทอดธุระ. (ส.).

มนท์

อ่านว่ามน

มนทิระ

อ่านว่ามน-ทิ-ระ

มนท

อ่านว่ามน-ทะ

มนท-

อ่านว่ามน-ทะ

มนทิราลัย

อ่านว่ามน-ทิ-รา-ไล

มนทิร

คำบาลีมนทิร

คำสันสกฤตมนทิร

มนทิพา

แปลว่าผู้มีใจเบิกบาน

มนทิระ,มนทิราลัย

หมายถึง[มนทิระ] (แบบ) น. เรือนหลวง. (ป., ส.).

มนทิรา

แปลว่าเรือนหลวง