ผลการค้นหา

กา

หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่นํ้าหรือต้มนํ้า มีพวยและหูสำหรับหิ้วหรือจับ, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก

กา

ภาษาเกาหลี까마귀

ปากทางภูเขา ทางผ่านเข้าภูเขา

ภาษาจีน山口

กา

ภาษาจีน水壶

กา

ภาษาญี่ปุ่น烏

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นからす

กาน่า

ภาษาญี่ปุ่นガーナ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นガーナ

กา

ภาษาจีน; 乌鸦

กา

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๐.

กา

หมายถึงก. ทำเครื่องหมายเป็นรูปกากบาท, ทำเครื่องหมายไว้ให้สังเกตได้ เช่น ดูเฉพาะที่กาไว้.

กา

ภาษาจีน壶

ขาวเป็นดอกเลา

ภาษาจีน花白

mountaineer

แปลว่าคนอาศัยอยู่ตามภูเขา, คนภูเขา