ผลการค้นหา

ภาษามีวิภัตติปัจจัย

หมายถึงน. ภาษาแบบที่มีการสร้างคำด้วยการใช้วิภัตติปัจจัยประกอบเข้ากับรากศัพท์ซึ่งเป็นหน่วยคำไม่อิสระทำให้เกิดเป็นคำที่แสดงเพศ พจน์ กาล มาลา วาจกอย่างชัดเจน เพื่อเข้าสัมพันธ์ทางไวยากรณ์กลมกลืนกับคำอื่นในประโยค เช่น ภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต ภาษากรีกโบราณ ภาษาละติน ภาษาฝรั่งเศส. (อ. inflectional language).

body language

แปลว่าภาษาท่าทาง, ภาษากาย

sign

แปลว่าภาษาใบ้, ภาษาท่าทาง, ภาษามือ

lingo

แปลว่าภาษา

tongue

แปลว่าภาษา

การควบ 2 ตำแหน่งขึ้นไป

ภาษาญี่ปุ่น兼任

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけんにん

sign language

แปลว่าภาษาสัญลักษณ์, ภาษาท่าทาง, ภาษาใบ้

religious language

แปลว่าภาษาศาสนา

multiple

แปลว่าผลคูณ, ควบ, ซ้อน, มากมายหลายอย่าง

dialect

แปลว่าภาษาถิ่น, ภาษาท้องถิ่น, ภาษาพื้นเมือง

jargon

แปลว่าภาษาเฉพาะกลุ่ม, ภาษาเฉพาะวงการ, ภาษาเฉพาะอาชีพ

Khmer

แปลว่าภาษาเขมร, ภาษากัมพูชา, ภาษาขอม