ตัวกรองผลการค้นหา
เพื่อน
หมายถึงน. ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน, เช่น เขามีเพื่อนมาก, ผู้ร่วมสถาบันหรือร่วมอาชีพเป็นต้น เช่น เพื่อนร่วมโรงเรียน เพื่อนร่วมรุ่น เพื่อนข้าราชการ เพื่อนกรรมกร, ผู้ร่วมธุระ เช่น อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย, ผู้อยู่ในสภาพเดียวกัน เช่น เพื่อนมนุษย์ เพื่อนร่วมโลก.
ภาษาญี่ปุ่น友だち
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นともだち
ภาษาจีน俦侣
ภาษาเกาหลี동무
ภาษาจีน朋
ภาษาจีน友
ภาษาจีน同伴
หมายถึง(ปาก) ส. คำใช้แทนคำว่า เขา หรือ ท่าน ในอาการที่เป็นกันเอง.
ภาษาญี่ปุ่น朋友
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นほうゆう
ภาษาจีน侣伴
เพื่อนร่วมทาง
ภาษาจีน同路人