ค้นเจอ 776 รายการ

ผิน

หมายถึงก. หัน, ผัน หรือ หิน ก็ว่า; แปรพระพักตร์ (ใช้แก่พระพุทธรูป).

หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่เป็นคนประมาท ไม่ทำตามพุทธพจน์นั้น ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น

ความกตัญญูกตเวทีเป็นเครื่องหมายของคนดี

หมายถึงมีความสำนึกในความดีของสิ่งหรือบุคคลที่มีพระคุณต่อเรา กตเวที แปลว่า การตอบแทนต่อสิ่งหรือบุคคลที่มีพระคุณต่อเรา คนที่มีคุณสมบัตินี้ จะทำให้ตนเองและครอบครัวพบแต่ความเจริญรุ่งเรือง พบแต่ความสำเร็จ คุณสมบัตินี้ถือว่าเป็นทรัพย์อันประเสริฐในตัวบุคคล

จรณะ

หมายถึง[จะระ-] น. ความประพฤติ, ในพระพุทธศาสนาหมายความว่า ข้อปฏิบัติเป็นเครื่องบรรลุวิชชา. (ป.).

จิตที่ยึดมั่นในพุทธธรรม ไม่มีมารมารบกวน

เทศน์แจง

หมายถึงน. เทศน์สังคายนา ซึ่งต้องอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของการทำสังคายนาพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในการสังคายนาครั้งแรก.

โลกนาถ

หมายถึง[โลกกะ-] น. ผู้เป็นที่พึ่งของโลก, ทางพระพุทธศาสนาหมายถึง พระพุทธเจ้า. (ป., ส.).

รักขิต

หมายถึงก. ระวัง, ดูแล, รักษา, (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส) เช่น พุทธรักขิต ญาณรักขิต. (ป.).

ปิฎก

หมายถึงน. ตะกร้า; หมวดแห่งคำสอนในพระพุทธศาสนา. (ป., ส. ปิฏก). (ดู ไตรปิฎก).

สังคหวัตถุ

อ่านว่าสัง-คะ-หะ-วัด-ถุ

ตื่นเซ้าขี้ใกล้ ตื่นสาย ขี้ไกล

ความหมายหมายถึง คนที่นับถือพระพุทธศาสนาอันสูงส่ง เมื่อรู้ตื่น รู้เบิกบานด้วยธรรมที่พุทธองค์ทรงตรัสไว้ดีแล้ว ย่อมมีโอกาสมากกว่าผู้ที่ยังหลงอยู่ในวัฏฏะวนสามฉะนี้ แล

อุบาสก

หมายถึงน. คฤหัสถ์ผู้ชายที่นับถือพระพุทธศาสนาอย่างมั่นคง. (ป., ส. อุปาสก).