ตัวกรองผลการค้นหา
กะพร่องกะแพร่ง
อ่านว่ากะ-พฺร่อง-กะ-แพฺร่ง
พอฟัด,พอฟัดพอเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้ เช่น เขามีฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยงกัน, พอวัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.
กะปลกกะเปลี้ย
อ่านว่ากะ-ปฺลก-กะ-เปฺลี้ย
มักฏกะ
อ่านว่ามัก-กะ-ตะ-กะ
บันยะบันยัง
หมายถึงว. พอสัณฐานประมาณ, พอสมควร.
กะทักกะถั่น
หมายถึงลักษณะอาการของคนเร่งรีบ
ไม่มีกะจิตกะใจ
ภาษาจีน无心
กะเซอะกะเซิง
หมายถึงฟูไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย
กะดิกกะดิ้น
หมายถึงอาการแสดงความอยากได้หรือความในใจให้ปรากฏด้วยการเคลื่อนไหวไปมา เรียก กะดิกกะดิ้น เช่น ผู้สาวมักผู้บ่าวก็จะแสดงอาการกะดิกกะดิ้น.
กะตากกะตาก
หมายถึงเสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไก่ร้องเวลาตกไข่หรือเวลาตกใจดัง กะตาก กะตาก กะต้ากกะต้าก ก็ว่า.
กะง่อนกะแง่น
ภาษาจีน晃荡 huàng dàng, 不稳
ภาษาจีน晃悠