ผลการค้นหา

กะพร่องกะแพร่ง

อ่านว่ากะ-พฺร่อง-กะ-แพฺร่ง

พอฟัด,พอฟัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้ เช่น เขามีฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยงกัน, พอวัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.

กะปลกกะเปลี้ย

อ่านว่ากะ-ปฺลก-กะ-เปฺลี้ย

มักฏกะ

อ่านว่ามัก-กะ-ตะ-กะ

บันยะบันยัง

หมายถึงว. พอสัณฐานประมาณ, พอสมควร.

กะทักกะถั่น

หมายถึงลักษณะอาการของคนเร่งรีบ

ไม่มีกะจิตกะใจ

ภาษาจีน无心

กะเซอะกะเซิง

หมายถึงฟูไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย

กะดิกกะดิ้น

หมายถึงอาการแสดงความอยากได้หรือความในใจให้ปรากฏด้วยการเคลื่อนไหวไปมา เรียก กะดิกกะดิ้น เช่น ผู้สาวมักผู้บ่าวก็จะแสดงอาการกะดิกกะดิ้น.

กะตากกะตาก

หมายถึงเสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไก่ร้องเวลาตกไข่หรือเวลาตกใจดัง กะตาก กะตาก กะต้ากกะต้าก ก็ว่า.

กะง่อนกะแง่น

ภาษาจีน晃荡 huàng dàng, 不稳

กะง่อนกะแง่น

ภาษาจีน晃悠