ผลการค้นหา

ไพร่

หมายถึง[ไพฺร่] (โบ) น. ชาวเมือง, พลเมืองสามัญ; คนเลว. ว. สามัญ.

Etruscan

แปลว่าพลเมืองของอิทรูเรียโบราณ, ประชาชนชาวอีทรูเรียโบราณ

สังคมศึกษา

หมายถึง[สังคมมะ-, สังคม-] น. หมวดวิชาที่ประกอบด้วยวิชาภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ หน้าที่พลเมือง และศีลธรรม.

สิทธิสภาพนอกอาณาเขต

หมายถึง(กฎ) น. สิทธิพิเศษที่จะใช้กฎหมายของประเทศหนึ่งบังคับแก่บุคคลที่เป็นพลเมืองของตนที่ไปอยู่ในดินแดนของอีกประเทศหนึ่ง.

เด็กไทยยุคใหม่ รู้รักสามัคคี รู้หน้าที่พลเมืองไทย

หนังสือเดินทาง

หมายถึงน. หนังสือสำคัญประจำตัวซึ่งทางราชการของประเทศหนึ่งออกให้แก่พลเมืองของประเทศนั้น เพื่อให้ความคุ้มครองในการเดินทางไปในดินแดนต่างประเทศ.

ประชาบาล

หมายถึงน. การศึกษาของท้องถิ่น มีราชการบริหารส่วนท้องถิ่นเป็นผู้ดำเนินการ, เรียกโรงเรียนประเภทนี้ว่า โรงเรียนประชาบาล; (เลิก) การปกครองพลเมืองในท้องถิ่น.

เสรีชน, คือ ภายใต้ระบบการครอบครองทาส พลเมืองที่มีสิทธิพลเมืองบางอย่างมีสิทธิในทรัพย์สินและสิทธิทางด้านการเมืองบางอย่าง ซึ่งรวมทั้งผู้มีสิทธิครอบครองที่ดิน, ผู้ผลิตเล็กๆ น้อยๆ (ชาวนาและผู้ประกอบหัตถกรรม)

ภาษาจีน自由民

ลูกเสือ

หมายถึงน. สมาชิกแห่งองค์การที่มีวัตถุประสงค์ในการฝึกหัดอบรมบ่มนิสัยเด็กชายให้เป็นพลเมืองดีตามจารีตประเพณี มีอุดมคติและความรับผิดชอบตัวเองและต่อผู้อื่นเป็นต้น.

ทะเบียน

หมายถึงน. บัญชีจดลักษณะจำนวนคน จำนวนสัตว์หรือจำนวนสิ่งของ ตลอดจนการงานต่าง ๆ ที่รัฐบันทึกไว้เป็นหลักฐานเกี่ยวกับประชาชนพลเมือง.

in the past

แปลว่าก่อน

พสกนิกร

หมายถึง[พะสกกะนิกอน, พะสกนิกอน] น. คนที่อยู่ในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นพลเมืองของประเทศนั้นหรือคนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ก็ตาม.