ผลการค้นหา

พริกชี้ฟ้า

ภาษาญี่ปุ่น獅子唐

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นししとう

พริกขี้หนู

ภาษาจีน小米椒

พริกไทย

ภาษาจีน胡椒

พริกไทยดำ

ภาษาจีน黑胡椒

พริกไทยป่น

ภาษาจีน胡椒面

พริก

หมายถึง[พฺริก] น. ชื่อนกชนิด Metopidius indicus ในวงศ์ Jacanidae ตัวสีนํ้าตาลเป็นมันวาว หางตาขาว ปากเหลือง นิ้วตีนยาวมากสำหรับใช้เดินบนพืชนํ้า บินไม่เก่ง กินพืชนํ้าและแมลง.

พริก

หมายถึง[พฺริก] น. ชื่องูพิษขนาดเล็กในสกุล Maticora วงศ์ Elapidae ตัวขนาดดินสอดำแต่ยาวมาก สีสวย ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ พริกท้องแดง (M. bivirgata) และ พริกสีนํ้าตาล (M. intestinalis).

พริกแกว

หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).

พริกดอง

หมายถึงน. พริกหั่นหรือตำละเอียดแช่ในนํ้าส้มใช้เป็นเครื่องปรุงรสอาหาร, พริกนํ้าส้ม ก็เรียก.

พริกเทศ

หมายถึงน. พริกแห้งเม็ดยาวมาจากต่างประเทศ.

พริกไทย

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Piper nigrum L. ในวงศ์ Piperaceae ผลมีรสเผ็ดร้อน ใช้ปรุงอาหาร และทำยา, ถ้ามีเปลือกหุ้มอยู่เรียกว่า พริกไทยดำ, ถ้าเอาเปลือกออก เรียกว่า พริกไทยล่อน หรือ พริกไทยขาว.

พริก

ภาษาลาวหมากเผ็ด