ผลการค้นหา

เกาบิล

หมายถึง[-บิน] น. ชื่อแหวนคู่กับสายธุรำในพิธีพราหมณ์.

ลอยบาป

หมายถึงก. ปลดเปลื้องบาปให้ลอยไปในแม่น้ำคงคาตามลัทธิศาสนาพราหมณ์.

นารายณ์

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของพระวิษณุซึ่งเป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของศาสนาพราหมณ์. (ส.).

บิกู,บีกู

หมายถึงน. ภิกขุ เช่น พราหมณ์ชีบีกูน้อยใหญ่. (อิเหนา). (ช.).

สมณพราหมณ์ มีความอดทนเป็นกำลัง

นาลิวัน

หมายถึงน. พราหมณ์พวกหนึ่งผู้โล้ชิงช้าและรำเขนงในพระราชพิธีตรียัมปวาย.

พรหมทัณฑ์

หมายถึงน. ตามศาสนาพราหมณ์หมายความว่า “ไม้พระพรหม” ชื่อศัสตรากายสิทธิ์ชนิดหนึ่ง; การสาปแห่งพราหมณ์; โทษอย่างสูง คือห้ามไม่ให้ใคร ๆ พูดด้วยในหมู่สงฆ์ด้วยกัน. (ส., ป.).

ปุโรหิต

หมายถึงน. พราหมณ์ที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ในทางนิติ คือ ขนบธรรมเนียมจารีตประเพณี. (ป., ส.).

ทิช,ทิช-,ทิชะ

หมายถึง[ทิชะ-] (แบบ) น. ผู้เกิด ๒ ครั้ง คือ นก และพราหมณ์. (ป., ส. ทฺวิช).

สิทธิชัย

แปลว่าผู้มีความรู้ขลังในเวทมนตร์, ใช้เรียกหัวหน้าพราหมณ์พฤฒิบาศ

ไสย,ไสย-

หมายถึง[ไส, ไสยะ-] น. ลัทธิอันเนื่องด้วยเวทมนตร์คาถาซึ่งเชื่อว่าได้มาจากพราหมณ์ เช่น ถูกคุณถูกไสย.

ธาดา

หมายถึงน. ผู้สร้าง, ผู้ทรงไว้, พระพรหมผู้สร้างตามหลักศาสนาพราหมณ์. (ป.).