ผลการค้นหา

อธิป,อธิป-

หมายถึง[อะทิบ, อะทิปะ-, อะทิบปะ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน, นาย, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่, มักใช้พ่วงท้ายศัพท์ เช่น นราธิป ชนาธิป, แต่เมื่อนำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ มักใช้ อธิบ เช่น นราธิเบศร์ นราธิเบนทร์. (ป., ส.).

ขุน

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา; เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา.

master

แปลว่านาย

อิสระ

คำบาลีอิสฺสร

คำสันสกฤตอีศวร

คุณาธิป

แปลว่าผู้เป็นใหญ่

ชนม์วรินทร์

แปลว่าผู้เป็นใหญ่

ฐานิน

แปลว่าผู้เป็นใหญ่ และมีฐานะ

สุริศา

แปลว่าผู้เป็นใหญ่

อัยย์

แปลว่าผู้เป็นใหญ่

ท้าว

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่, พระเจ้าแผ่นดิน, (โดยมากใช้ในบทกลอน); ตำแหน่งบรรดาศักดิ์ข้าราชการฝ่ายใน; (ถิ่น-อีสาน) คำประกอบชื่อผู้ชายที่เป็นเชื้อสายเจ้าหรือขุนนาง.

อัยยะ

หมายถึงน. ผู้เป็นเจ้า, ผู้เป็นใหญ่, นาย. (ป.).

อินท์

หมายถึงน. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช, พระอินทร์; ผู้เป็นใหญ่. (ป.; ส. อินฺทฺร).