ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้มีปัญญา ถึงพร้อมด้วยความรู้ ฉลาดในวิธีจัดการงาน รู้กาลและรู้สมัย เขาพึงอยู่ในราชการได้
ผู้มีการศึกษา,ผู้มีปัญญา,ปัญญาชน
ภาษาญี่ปุ่น識者
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしきしゃ
บัณฑิต
หมายถึง[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).
egghead
แปลว่าผู้มีปัญญา (คำไม่เป็นทางการ), คนฉลาดมากและสนใจแต่เรื่องวิชาการ
ผู้มีปัญญา รู้เนื้อความแห่งภาษิตคนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า
ศิษฎ์
แปลว่าผู้มีปัญญา ผู้ใฝ่เรียน
แปลว่าผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา
นักปราชญ์
หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.
ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิต
ผู้มีปัญญา พึงรู้ได้ด้วยการสนทนา
ผู้ขบคิดปัญหาอันลึกซึ้งด้วยใจ ไม่ทำกรรมชั่วอันไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูลเลย, ไม่ละทางแห่งประโยชน์ที่มาถึงตามเวลา, บัณฑิตทั้งหลายเรียกคนอย่างนั้นว่า ผู้มีปัญญา
literati
แปลว่าผู้มีปัญญา, ผู้มีความรู้