ผลการค้นหา

ในหนังสือโบราณหมายถึงผักหัวผักกาด น้อยนิด ไม่มีค่า

ภาษาจีน菲

กาด

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุล บางชนิดใช้ใบ บางชนิดใช้หัวเป็นผัก เช่น ผักกาดกวางตุ้ง (Brassica chinensis Jusl.) ผักกาดขม หรือ ผักกาดเขียว (B. juncea Czern. et Coss.) ผักกาดขาว หรือ แป๊ะช่าย (B. chinensis Jusl. var. pekinensis Rupr.) ผักกาดหัว หรือ ไช้เท้า (Raphanus sativus L.) ในวงศ์ Cruciferae, ผักกาดหอม (Lactuca sativa L.) ในวงศ์ Compositae, ผักเหล่านี้เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร.

พักแพว

หมายถึงน. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].

การหมดแรง,(พืชผัก)โรย

ภาษาญี่ปุ่นぐったり

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぐったり

ผักหรืออาหารหลายๆอย่างผัดปนกัน

ภาษาจีน杂烩

ถ้าเราเดินสวนกัน อาจจะเจอผักผลไม้ก็ได้

สีน่ากิน, สด(ผัก, ผลไม้)

ภาษาจีน鲜灵

ขนมผักกาด,ขนมหัวผักกาด

หมายถึงน. ของคาวชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมหัวผักกาด นึ่งให้สุก แล้วผัดกับถั่วงอก ผักกุยช่าย.

บล็อคเคอร์รี่, ชื่อผักเมืองหนาว

ภาษาจีน西蓝花

ที่ซอยผักให้เป็นเส้นฝอยๆ

ภาษาจีน礤床儿

ศากภักษ์

หมายถึงน. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).

ฑาก,ฑาก-

หมายถึง[ดากะ-] (แบบ) น. ผักดอง, เมี่ยง. (ป.).