ผลการค้นหา

รา

หมายถึงน. ชื่อเรียกพืชชั้นตํ่าที่ไม่มีคลอโรฟิลล์ และลำต้น ใบ ราก ที่แท้จริง ส่วนมากเจริญเป็นเส้นใย แบ่งเป็น ๒ พวก คือ ราเมือก และ ราแท้ สืบพันธุ์โดยสปอร์ อาศัยอยู่บนซากของพืชหรือสัตว์ ขึ้นเบียนหรืออยู่ร่วมกับพืชอื่นก็มี.

ขึ้นรา

ภาษาญี่ปุ่น黴びる

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかびる

ขึ้นรา

ภาษาจีน发霉

รา

ภาษาจีน霉

ปภาอร

แปลว่าหญิงผู้มีสง่าราศรี

ล้วงคอ,ล้วงคองูเห่า

หมายถึง(ปาก) ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม.

คอ,คอปก

ภาษาญี่ปุ่นネック

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นネック

คอ,ลำคอ

ภาษาญี่ปุ่น吭

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นのど

คอ ลำคอ

ภาษาจีน喉头

ขึ้นรา

ภาษาเกาหลี곰팡이가 피다

รา

ภาษาเกาหลี곰팡이

ขึ้นรา

ภาษาจีน霉变