ผลการค้นหา

ปะตาระกาหลา

อ่านว่าปะ-ตา-ระ-กา-หฺลา

ปะหนัน

อ่านว่าปะ-หฺนัน

ปะหมันอาหยี

อ่านว่าปะ-หฺมัน-อา-หฺยี

ปะเสหรันอากง

อ่านว่าปะ-เส-หฺรัน-อา-กง

ปะขาว

หมายถึงน. ชายผู้จำศีลนุ่งห่มผ้าขาว, ลักษณนามว่า คน; (โบ) ตำแหน่งข้าราชการชั้นขุนหมื่นพวกหนึ่ง, คู่กับ ประแดง.

ปะติดปะต่อ

หมายถึงก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.

ปะเตะ

หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.

ปะทุ

หมายถึงก. แตกหรือผุดออกมาด้วยแรงเบ่งดัน เช่น ภูเขาไฟปะทุ ถ่านปะทุ; โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เพ่งจนตาจะปะทุ.

ปะทุน

หมายถึงดู กะทุน.

ปะหัง

หมายถึงน. เครื่องใช้ทำด้วยไม้ไผ่ผ่าซีกขัดเป็นวงสำหรับใส่หญ้าให้วัวควายกิน.

marquee

แปลว่าปะรำ เต็นท์ กระโจม

coral

แปลว่าปะการัง