ตัวกรองผลการค้นหา
พ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
ปรนัย
อ่านว่าปอ-ระ-ไน
ปรปักษ์
อ่านว่าปอ-ระ-ปัก
ปรมัตถ์
อ่านว่าปอ-ระ-มัด
ปรเมนทร์
อ่านว่าปอ-ระ-เมน
เอ็กซปอร์ต
ภาษาจีน输出
ภาษาจีน出口商品
พ.
ย่อมาจากประกาศนียบัตรประโยคครูพิเศษมูล
ย่อมาจากวันพุธ
ตามพ
อ่านว่าตาม-พะ
บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-
หมายถึง[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).
กปอท.
ย่อมาจากคณะกรรมการประสานงานนิสิตนักศึกษาอาสาพัฒนาแห่งประเทศไทย