ผลการค้นหา

ปฏิ,ปฏิ-

หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. (ป.; ส. ปฺรติ).

ปฏิวัติ

คำบาลีปฏิ+วตฺติ

คำสันสกฤตปฺรติ+วฤตฺติ.

ปัจจามิตร

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นปฏิ + อมิตร => ปฎยมิตร

ปัจเจก

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นปฏิ + เอก=> ปฎเยก

ปัจเจก

คำบาลีปจฺเจก ปฏิ+เอก

คำสันสกฤตปฺรตฺเยก

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

ประดิ,ประดิ-

หมายถึงศัพท์นี้ใช้แทนคำว่า ปฏิ หรือ ประติ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

ปัจจุบัน

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นปฏิ + อุบัน => ปฎยุบัน

ประติทิน

หมายถึงน. ปฏิทิน. (ส. ปฺรติ + ทิน; ป. ปฏิ + ทิน).

ปฏิกิริยา

หมายถึงน. การกระทำตอบสนอง; การกระทำต่อต้าน; ผลของการกระทำซึ่งเป็นเหตุให้เกิดกิริยาสะท้อนมาเป็นอีกอย่างหนึ่ง; (เคมี) การเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีของสาร. (ป. ปฏิ ว่า ตอบ, ทวน, กลับ + กิริยา ว่า การกระทำ). (อ. reaction).