ผลการค้นหา

บุญงาม

แปลว่าผู้สมบูรณ์ด้วยความดี

บุญ,บุญ-

หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

บุญจิตร

แปลว่าจิตใจดีงาม

บุญรัตน์

แปลว่าผู้มีแก้วอันดีงาม, แก้วแห่งความดีงาม

บุญทิวา

แปลว่าวันดี, กลางวันที่มีแต่คุณงามความดี

บุญเกียรติ

แปลว่าผู้มีชื่อเสียงที่ดีงาม

บุญสิตา

แปลว่าผู้อยู่ด้วยบุญกุศลและความดีงาม

ปุณิกา

แปลว่ามีบุญ มีคุณงามความดี

บุญญรัตน์

แปลว่ามีคุณงามความดีเป็นรัตนะแห่งตน

จิตตบุญ

แปลว่าบุญอันเกิดจากจิตที่ดีงาม

good

แปลว่าบุญ

บุญ

ภาษาเกาหลี자선