ตัวกรองผลการค้นหา
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
ภาษาญี่ปุ่นぬかにくぎ
ยืนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก,(รถ)จอดนิ่งไม่ขยับ
ภาษาญี่ปุ่น立往生
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたちおうじょう
อุปมาว่านิ่งดูดาย, วางตัวเฉยในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวเอง
ภาษาจีน袖手旁观
ภาษาจีน言多必失
ดุษณี,ดุษณีภาพ
หมายถึง[ดุดสะนี-] น. อาการนิ่งซึ่งแสดงถึงการยอมรับ. (ส. ตุษฺณีมฺ; ป. ตุณฺหี).
อ้ำอึ้ง
หมายถึงก. นิ่งอั้นไม่ยอมพูด, พูดไม่ออกด้วยจนใจหรือจนปัญญา, ไม่รู้จะพูดอะไร.
เข็มนาฬิกาไม่เคยหยุดนิ่ง มันไม่ยอมร้องอุทธรณ์ว่าเหน็ดเหนื่อย
ความเฉื่อย
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไปหรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสมํ่าเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป. (อ. inertia).
ความวังเวง,ความเงียบเหงา,ความสงบนิ่งซึ่งเป็นจิตวิญญาณของไฮกุและการชงชา
ภาษาญี่ปุ่น侘び
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นわび
สถิตยศาสตร์
หมายถึง[สะถิดตะยะ-] น. วิชากลศาสตร์แขนงหนึ่ง ซึ่งว่าด้วยแรงที่กระทำต่อเทหวัตถุซึ่งเป็นของแข็ง โดยที่เทหวัตถุนั้น ๆ หยุดนิ่งอยู่กับที่. (อ. statics).
อั้น
หมายถึงก. ยั้ง เช่น พูดไม่อั้น, กลั้น เช่น อั้นปัสสาวะ อั้นลมหายใจ, อัดไว้ เช่น อั้นไว้ในใจ; กำหนด เช่น จ่ายไม่อั้น; กำหนดจำนวนสูงสุด เช่น อั้น ๕ บาท แทงไม่อั้น (ใช้แก่การพนัน); (โบ) กั้น เช่น อั้นทางน้ำไว้ไม่ให้ไหล. ว. อาการที่นิ่งอึ้ง พูดไม่ออก, มักใช้เข้าคู่กับคำ นิ่ง เป็น นิ่งอั้น.
กระโดดก้าวสั้น ๆ,ก้มศีรษะขึ้นลงติดต่อกัน,ไม่หยุดอยู่นิ่ง,ไปโน่นไปนี่อย่างสบายอารมณ์
ภาษาญี่ปุ่นひょこひょこ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひょこひょこ