ผลการค้นหา

เพลิน,เพลิน ๆ

หมายถึง[เพฺลิน] ก. อาการที่ปล่อยอารมณ์อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ชอบใจจนลืมนึกถึงสิ่งอื่น เช่น ทำงานเพลิน ฟังดนตรีเพลิน กินเล่นเพลิน ๆ.

ตาเป็นนกแขวก

หมายถึงสอดส่อง สายตา มองไปมองมา ดูซ้ายดูขวา ดูไปทั่ว

enjoy

แปลว่าเพลิน

jubilantly

แปลว่าเพลิน

เพลินวาน

เพลินใจ

หมายถึงก. เบิกบานใจ.

เพลินพิศ

แปลว่าชวนให้เพลิดเลินน่าหลงใหล

พะงาเพลิน

แปลว่าหญิงผู้สวยงามและน่าชื่นชม

เคลิบเคลิ้ม เพลิน

ภาษาจีน出神

ความเพลินเพลินใจ,การปลอบประโลม

ภาษาญี่ปุ่น心遣り

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこころやり

ว่าวติดลม

หมายถึงเพลินจนลืมตัว

การเห็นด้วยตา,การเห็นกับตา

ภาษาญี่ปุ่น実見

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじっけん