ผลการค้นหา

เพิกเฉย

หมายถึงก. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา, เช่น เพิกเฉยต่อหน้าที่.

เอาตัวเองเป็นหลัก,เอาแต่ได้,ตามอำเภอใจ

ภาษาญี่ปุ่น勝手な

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかってな

ผู้หญิงเอาแต่ใจ ผู้ชายเอาแต่ตัว

กลั่นกรอง

หมายถึงก. คัดเลือกเอาแต่สิ่งที่เห็นว่าดีที่สุด, พิจารณาอย่างถี่ถ้วนรอบคอบ.

เสียงานเสียการ ละเลยต่อหน้าที่

ภาษาจีน旷废

วัวเห็นแก่หญ้าขี้ข้าเห็นแก่กิน

หมายถึงคนชั้นล่างทีทำอะไรเห็นแก่ได้ เอาแต่กอบโดย

nonfeasance

แปลว่าการเพิกเฉย (ทางกฎหมาย), การละเลย, การละเว้นไม่ยอมปฏิบัติตาม, ความล้มเหลว

ความเห็นแก่ตัว,การเอาแต่ได้,การคำนึงถึงผลประโยชน์ส่วนตัว

ภาษาญี่ปุ่น私欲

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしよく

การที่ลิงเลียนแบบคน,การเอาแต่เลียนโดยไม่คิด

ภาษาญี่ปุ่น猿真似

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさるまね

เกเรเกตุง, สำมะเลเทเมา, ไม่เอาถ่าน, ไม่เป็นโล้เป็นพาย, ละเลยหน้าที่

ภาษาจีน歪门邪道

เลือกเฟ้น

หมายถึงก. คัดเอาแต่ที่ดีเด่น, คัดเอาแต่ที่ต้องการ, เช่น เลือกเฟ้นนักกีฬาทีมชาติ เลือกเฟ้นข้าราชการดีเด่น, เฟ้น ก็ว่า.

ประมาทเลินเล่อ

หมายถึงก. กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังหรือละเลยในสิ่งที่ควรกระทำ.