ตัวกรองผลการค้นหา
ซาหริ่ม
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งถั่วเขียว ลักษณะคล้ายลอดช่อง แต่ตัวเล็กและยาวกว่า กินกับนํ้ากะทิผสมนํ้าเชื่อม.
ซ่าหริ่ม
ศิลาอ่อน
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวนวดปนกับแป้งถั่วเขียวเล็กน้อย ผสมน้ำเชื่อมกวนในกะทิข้น ๆ ให้สุกจนเหนียว ตักใส่ถาด โรยหน้าด้วยถั่วลิสงคั่วซอยเป็นต้น.
เต้าส่วน
หมายถึงน. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเปียกกวนกับถั่วเขียวที่เอาเปลือกออกแล้วราดนํ้ากะทิ. (จ.).
ไก่สามอย่าง
หมายถึงน. เครื่องกินแกล้มเหล้า มีกุ้งแห้ง ถั่วลิสง และตะไคร้ เป็นหลัก อาจเพิ่ม ขิงหัวหอม หรือพริกขี้หนู เข้าด้วยก็ได้.
ถั่วพู
หมายถึงน. ชื่อถั่วชนิด Psophocarpus tetragonolobus (L.) DC. ในวงศ์ Leguminosae ฝักมีครีบตามยาว ๔ ครีบ.
ขนมชนิดหนึ่งทำโดยการเคี่ยวน้ำตาลแล้วเทใส่ถั่วที่คั่วแล้วให้จับกันเป็นแผ่น
ภาษาญี่ปุ่น豆板
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまめいた
ไข่เหี้ย
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้งทอด มีไส้ทำด้วยถั่วเขียวนึ่งผัดกับพริกไทย เกลือกนํ้าตาลจนแห้งลักษณะกลมอย่างไข่เหี้ย, ไข่หงส์ ก็ว่า.
ตุ้บตั้บ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบกัน. น. เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยถั่วกวนกับนํ้าตาลแล้วทุบให้ละเอียด ตัดเป็นชิ้น ๆ ว่า ขนมตุ้บตั้บ.
จับกิ้ม
หมายถึงน. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง มี ๑๐ อย่าง เช่น ฟักเชื่อม ถั่วตัด งาตัด ข้าวพอง มักใช้เป็นของไหว้เจ้า. (จ.).
แจง
หมายถึงก. กระจายออกเป็นส่วน ๆ เช่น แจงเบี้ย แจงถั่ว, พูดหรือเขียนขยายความออกไป ในคำว่า ชี้แจง. น. เรียกเทศน์สังคายนาว่า เทศน์แจง.
พิธีสาดถั่วออกจากบ้านเพื่อขับไล่สิ่งไม่ดีให้พ้นไปในเทศกาล 節分 (せつぶん)
ภาษาญี่ปุ่น豆蒔き
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまめまき