ผลการค้นหา

ตั๋วเงิน

หมายถึง(กฎ) น. หนังสือตราสารซึ่งสั่งให้จ่ายเงินหรือสัญญาว่าจะจ่ายเงินตามกฎหมาย มี ๓ ประเภท คือ ตั๋วแลกเงิน ตั๋วสัญญาใช้เงิน และเช็ค.

ตั๋วเงิน

ภาษาจีน汇票

ตั๋วเงิน

ภาษาจีน有价证券

bill of exchange

แปลว่าตั๋วเงิน

การทิ้ง(ตั๋วเงิน)ไว้โดยไม่ทำอะไร,การปล่อยไว้โดยไม่แตะต้อง

ภาษาญี่ปุ่น据え置き

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นすえおき

รอยพิมพ์มือ,ตั๋วเงิน,ดราฟท์,เช็ค(ธนาคาร)

ภาษาญี่ปุ่น手形

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นてがた

ตราสาร

หมายถึง(กฎ) น. หนังสือสำคัญซึ่งเป็นเอกสารแสดงสิทธิต่าง ๆ เช่น โฉนดที่ดิน ตั๋วเงิน.

หลักทรัพย์

หมายถึง(กฎ) น. ตราสารหรือหลักฐานแสดงสิทธิในทรัพย์สิน เช่น ตั๋วเงินคลัง พันธบัตร ตั๋วเงิน หุ้น หุ้นกู้ หน่วยลงทุน ใบสำคัญแสดงสิทธิที่จะซื้อหุ้น ใบสำคัญแสดงสิทธิที่จะซื้อหุ้นกู้ ใบสำคัญแสดงสิทธิที่จะซื้อหน่วยลงทุน.

bill of exchange

แปลว่าตั๋วแลกเงิน, ตั๋วเงิน

กฎหมายพาณิชย์

หมายถึง(กฎ) น. กฎหมายที่วางระเบียบความเกี่ยวพันทางการค้าหรือธุรกิจระหว่างบุคคล เช่น กฎหมายว่าด้วยการซื้อขาย การเช่าทรัพย์ การจำนอง การจำนำ ตั๋วเงิน หุ้นส่วน บริษัท. (อ. commercial law).

ใบหุ้น,พันธบัตร,ตั๋วเงิน,หลักทรัพย์

ภาษาญี่ปุ่น証券

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょうけん

ใบประจำต่อ

หมายถึง(กฎ) น. กระดาษแผ่นหนึ่งที่ผนึกต่อเข้ากับตั๋วเงิน ในกรณีที่ไม่มีที่ในตั๋วเงินที่จะสลักหลังได้ต่อไป ใบประจำต่อถือเป็นส่วนหนึ่งของตั๋วเงินนั้น.