ตัวกรองผลการค้นหา
กช
หมายถึง[กด] (กลอน; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. (สมุทรโฆษ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น กรกชชุลีคัล. (อิเหนาคำฉันท์). (ป. ปงฺกช).
สรชา
แปลว่าเกิดในสระ ดอกบัว
สรสิชา
สรัช
สโรชา
อัลิปรียา
แปลว่าเป็นที่รักของผึ้ง ดอกบัว
บุษบัน
แปลว่าดอกบัวชนิดหนึ่งเรียกว่า ดอกบัวเผื่อน
กชอินทร์
แปลว่าดอกบัวใหญ่
ปทุมมาลย์
แปลว่ามาลัยดอกบัว
สุรวินท์
แปลว่าดอกบัวงาม
อุบลธร
แปลว่าดอกบัวที่งดงาม
นลินกมล
แปลว่าหัวใจและดอกบัว