ผลการค้นหา

ชีรณ,ชีรณ-,ชีรณะ

หมายถึง[ชีระนะ-] ว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ เช่น ชีรณกถา ว่า นิทานโบราณ, ชีรณฎีกา ว่า ฎีกาโบราณ. (ป., ส.).

ชีรณ-

อ่านว่าชี-ระ-นะ

ชีรณ

อ่านว่าชี-ระ-นะ

ชีรณะ

อ่านว่าชี-ระ-นะ

ชิรณ,ชิรณ-,ชิรณะ

หมายถึง[ชิระนะ-] ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. (ป. ชีรณ; ส. ชีรฺณ).

ชี

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coriandrum sativum L. ในวงศ์ Umbelliferae ทั้งต้นมีกลิ่น ใช้เป็นผัก เรียกว่า ผักชี ดอกเล็กสีขาว ผลกลมมีกลิ่นฉุน เมื่อแก่ใช้เป็นเครื่องเทศ, ชีลา หรือ หอมป้อม ก็เรียก.

ชี

หมายถึงก. ทำสิ่งที่เป็นปุยอย่างสำลีหรือที่เป็นเส้นอย่างกลุ่มยาเส้นให้กระจายตัวออก.

รณ,รณ-

หมายถึง[รน, รนนะ-] น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. (ป., ส.).

ชี

ภาษาจีน修女

ชี

ภาษาจีน尼姑

รณ

อ่านว่ารน

รณการ

แปลว่าผู้ทำการรบ