ผลการค้นหา

ฉกษัตริย์

หมายถึง[ฉ้อกะสัด, ฉอกะสัด] น. กษัตริย์ ๖ พระองค์, ชื่อกัณฑ์ที่ ๑๒ ของมหาชาติ.

ฉบับ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ฉะบับ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

1.ชื่อเมืองในสมัยโบราณ ซึ่งปัจจุบันเป็นเมืองฟ่งแจ๋ มณฑลเสฉวน

ภาษาจีน夔

กล่าวถึงพื้นที่บริเวณต้นแม่น้ำฉางเจียง คือ มณฑลเสฉวน และฉงชิ่ง

ภาษาจีน华西

กรลุมพาง

หมายถึง[กระ-] (โบ) น. กระลุมพาง, กลองหน้าเดียว, เช่น ปี่จีนโสดสรในใดต่าง ทงงกรลุมพางพอฟงง. (ม. คำหลวง มหาราช).

ษัฑ

หมายถึงว. หก. (ใช้ในคำสมาส เมื่อนำหน้าพยัญชนะพวกโฆษะ เว้นจาก ณ ม ย). (ส.; ป. ฉ).

ตยาคี

หมายถึง[ตะยา-] น. ผู้บริจาค, วีรบุรุษ, นักพรต, เช่น พระศรีศรีสรศาสดา มีพระมหิมา นุภาพพ้นตยาคี. (สมุทรโฆษ). (ส.).

ฉิน

หมายถึง(กลอน) ว. ฉัน, เช่น, คล้าย, เหมือน, เช่น ทิพฉายฉวงฉินฉัตร ใบชรอัดอรชร. (ม. คำหลวง วนประเวสน์).

กัจฉปะ

หมายถึง[กัดฉะปะ] (แบบ) น. เต่า เช่น หมู่มัจฉกัจฉปะทุกสิ่งสรรพ์. (ม. ร่ายยาว จุลพน). (ป., ส.).

ชื่อรัฐหนึ่งในสมัยราชวงศ์โจว ปัจจุบันอยู่บริเวณนครเฉิงตูแห่งมณฑลเสฉวน

ภาษาจีน蜀

ดูคำว่า"越嶲"yuè xī, ชื่อสถานที่อยู่ในมณฑลเสฉวน(si chuan)

ภาษาจีน嶲

กัลหาย

หมายถึง[กัน-] ก. กรรหาย เช่น ชายใดเดอรร้อนรนนจวนจวบสร้อยสรสวรก็หายกัลหายหื่นหรรษ์. (ม. คำหลวง จุลพน).