ตัวกรองผลการค้นหา
ลลิต
หมายถึง[ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).
ลออ
หมายถึง[ละ-] ว. งาม เช่น นวลลออ เอี่ยมลออ. (ข.).
เลือง
หมายถึงว. เรือง, งาม, สุกใส, มักใช้ เรือง.
อนีจะ
หมายถึงว. ไม่ตํ่า, ดี, งาม, น่านับถือ. (ป., ส.).
อร
หมายถึง[ออน, ออระ] (กลอน) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. (นิ. นรินทร์). ว. สวย, งาม, เช่น พระองค์กลมกล้องแกล้ง เอวอ่อนอรอรรแถ้ง ถ้วนแห่งเจ้ากูงาม บารนี ฯ. (ลอ).
ออนซอน,อ่อนซอน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ว. งาม; เพราะพริ้ง, ซาบซึ้งตรึงใจ. (เพี้ยนมาจาก อรชร).
กมนีย์
แปลว่างาม เป็นที่พึงพอใจ
งดงาม
หมายถึงสวย, ดี, งาม.
กบูร
หมายถึง[กะบูน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ, งาม, เช่น ก็ใช้สาวสนมอนนกบูร. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์), คำนี้บางทีเขียนเป็น กระบูร กระบวร ขบูร ขบวร.
จำรูญ
หมายถึงว. รุ่งเรือง, งาม, เช่น ลางหมู่หน้าแดงจกูรล ดูจำรูญจกราด. (ม. คำหลวง มหาราช). (แผลงมาจาก จรูญ).
ฉิน
หมายถึงว. ฉัน, มีแสงกล้า, มีแสงที่พุ่งออกไป; งาม, มักใช้เข้าคู่กับคำ โฉม เป็น ฉินโฉม หรือ โฉมฉิน เช่น ฉินโฉมเฉกช่างวาด. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
เฉิดฉัน,เฉิดฉิน
หมายถึง(กลอน) ว. งาม, เพริศพริ้ง.