ตัวกรองผลการค้นหา
สร้อยคอ
ภาษาเวียดนามDây chuyền
หลอดคอ
ภาษาพม่าလည္ဇလုပ္
บีบ(คอ)
ภาษาญี่ปุ่น絞める
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしめる
ส่วนลำคอ
ภาษาญี่ปุ่น頸部
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけいぶ
ภาษาญี่ปุ่นネックレス
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นネックレス
ภาษาญี่ปุ่น首飾り
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくびかざり
เป่าคอ
หมายถึงก. เป่ายาเข้าไปในคอ; อาการที่แก๊สในท้องพุ่งขึ้นมาทางลำคอเนื่องจากร้อนใน เรียกว่า ลมเป่าคอ.
ปากคอ
หมายถึงน. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.
คอเป็ด
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง.
คอเป็นเอ็น
หมายถึง(สำ) ว. ขึ้นเสียงเถียงโต้อย่างไม่ยอมลดละ, เถียงเก่ง, เช่น หวงแหนหึงผัวตัวเป็นเกลียว จนเสียงขุ่นเสียงเขียวคอเป็นเอ็น. (คาวี).
เจ็บคอ
ผวนเป็นจอเข็บ
กอดคอ
ภาษาจีน莫逆