ผลการค้นหา

โจรป่า

ภาษาจีน草寇

ป่าที่กันลม

ภาษาจีน防风林

จ้าวป่า

ภาษาจีน森林之王

สัตว์ป่า

ภาษาจีน野生动物

เจ้าป่า

ภาษาจีน指狮子

สวนป่า

หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพรรณไม้ทดแทนป่าที่ถูกทำลาย มักเป็นไม้ที่มีค่าทางเศรษฐกิจ อาจปลูกไม้ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมกันก็ได้ เพื่อใช้ไม้ทำเครื่องเรือน เยื่อกระดาษ หรืออนุรักษ์พรรณไม้ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ เป็นต้น เช่น สวนป่าสัก สวนป่าไม้ยาง. (อ. forest garden); สวนไม้ใบที่ปลูกไว้ในบริเวณบ้าน มักเป็นพรรณไม้ที่มีค่า เช่น เฟิน ว่าน.

ป่าชัฏ

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่หนาแน่น โดยมากเป็นไม้เลื้อยและไม้หนาม.

การเดินป่า

ภาษาญี่ปุ่นハイキング

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นハイキング

ลิงป่า

ภาษาญี่ปุ่น山猿

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやまざる

สัตว์ป่า

ภาษาญี่ปุ่น野獣

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやじゅう

ป่าสน

ภาษาญี่ปุ่น松林

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまつばやし

ป่าไผ่

ภาษาญี่ปุ่น竹林

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちくりん