ผลการค้นหา

ขนบธรรมเนียม

หมายถึง[ขะหฺนบทำ-] น. แบบอย่างที่นิยมกันมา.

ขนบธรรมเนียมของคนทั่วไป

ภาษาญี่ปุ่น俗習

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぞくしゅう

รู้จักกัน, คนที่รู้จักกัน, คนที่สนิทกัน

ภาษาจีน相识

คนรู้จักขนบธรรมเนียม ย่อมยำเกรงผู้เฒ่าผู้แก่ ในชาตินี้ก็มีผู้สรรเสริญ ชาติหน้าก็ไปดี

not know someone from Adam

แปลว่าไม่รู้จักดี, ไม่รู้จักบางคนอย่างดี

nonconformist

แปลว่าคนไม่ยอมทำตามขนบธรรมเนียมของสังคม

obscurity

แปลว่าคนหรือสิ่งที่ไม่เป็นที่รู้จัก

blind date

แปลว่าคนที่นัดพบกันโดยไม่รู้จักกันมาก่อน

ชนัญญู

แปลว่าผู้รู้จักคน

รู้จัก

หมายถึงก. เคยพบเคยเห็นและจำได้ เช่น คนกรุงเทพฯ รู้จักวัดพระแก้วดี แม้เด็ก ๆ ก็ยังรู้จักหนูและแมว; คุ้นเคยกัน เช่น นายดำกับนายแดงรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ, รู้จักมักคุ้น ก็ว่า; รู้ เช่น รู้จักคิด รู้จักทำ.

เป็นคนกว้างขวาง,รู้จักคนมาก

ภาษาญี่ปุ่น顔が広い

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかおがひろい

custom

แปลว่าขนบธรรมเนียม, ประเพณี