ผลการค้นหา

คณิตศาสตร์

หมายถึง[คะนิดตะสาด] น. วิชาว่าด้วยการคำนวณ. (ส. คณิต + ศาสฺตฺร).

เลขชี้กำลัง

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนเต็มหรือจำนวนตรรกยะที่ใช้ยกกำลังจำนวนจริง เช่น ๗๓ มี ๓ เป็นเลขชี้กำลัง.

descriptive geometry

แปลว่าวิชาเลขาคณิต ว่าด้วยถ่ายแบบของรูปร่างวัตถุลงบนหน้าราบอย่างรูปตัด

จุดสัมผัส

หมายถึง(คณิต) น. จุดที่เส้นสัมผัสแตะเส้นโค้ง. (อ. point of contact).

analytical geometry

แปลว่าวิชาเลขาคณิต ว่าด้วยการจำแนกจุดและเนื้อที่ออกตามเกณฑ์ของเส้นต่างๆ ทั้งระยะตั้งระยะขวาง

เส้นรัศมี

หมายถึง(คณิต) น. เส้นตรงที่เชื่อมจุดศูนย์กลางของวงกลมกับจุดใด ๆ บนเส้นรอบวง.

พจน์

หมายถึง(คณิต) น. สัญลักษณ์ที่แทนจำนวนจริงหรือจำนวนเชิงซ้อน ซึ่งจะเป็นจำนวนเดียวหรือหลายจำนวนคูณหรือหารกันก็ได้. (อ. term).

จำนวนอตรรกยะ

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนที่สามารถเขียนให้เป็นรูปทศนิยมไม่รู้จบประเภทไม่ซํ้าได้ เช่น (= ๑.๔๑๔๒๑๓๕...), (= ๓.๑๔๑๕๙๒๖...).

แทนเจนต์

หมายถึง(คณิต) น. เรียกอัตราส่วนแห่งไซน์ของมุมหารด้วยโคไซน์ของมุมนั้นว่า แทนเจนต์ของมุม. (อ. tangent).

ฟังก์ชัน

หมายถึง(คณิต) น. เซตของคู่ลำดับโดยที่คู่ลำดับทุกคู่ไม่มีสมาชิกตัวหน้าซํ้ากัน. (อ. function).

ค่าสัมบูรณ์

หมายถึง(คณิต) น. ค่าของจำนวนจริงที่ไม่คำนึงถึงเครื่องหมาย เช่น ค่าสัมบูรณ์ของ -๓ หรือ +๓ คือ ๓. (อ. absolute value).

(คณิต) ตัวเลขรูปหนังสือของพีชคณิตที่มีเครื่องหมายถอดรู้ท

ภาษาจีน无理式