ผลการค้นหา

รากเหง้า

หมายถึงน. ต้นเหตุ เช่น โลภ โกรธ หลง เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง; เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น กล้วย บอน ขิง ข่า.

บวน

หมายถึงน. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง มีเครื่องในหมูต้มผัดกับเครื่องแกง มีหอมเผา กระเทียมเผา ข่า ตะไคร้ พริกไทย เป็นต้น ต้มกับนํ้าคั้นจากใบไม้บางชนิดมีใบมะตูม มะขวิด เป็นต้น ทำให้นํ้าแกงมีสีเขียว ๆ มีรสหวาน เค็ม.

ตรีวาตผล

หมายถึง[-วาตะผน] น. ผลแก้ลม ๓ อย่าง คือ ผลสะค้าน รากพริกไทย ข่า.

สวนครัว

หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพืชผักที่ใช้เป็นอาหารในครัวเรือน เช่น พริก มะเขือ ข่า ตะไคร้ โหระพา.

ผู้ข่า

หมายถึงข้าพเจ้า

ต้นข่า

ขิงก็ราข่าก็แรง

หมายถึงต่างก็จัดจ้านพอๆกัน,ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอๆกัน,ต่างไม่ยอมลดละกัน

ขิงก็ราข่าก็แรง

หมายถึงต่างคนต่างแรง ไม่ยอมกัน เรื่องเล็กก็เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ไป เพราะทิฐิมานะ

ข่าศึกและรัฐบาลขายชาติ

ภาษาจีน敌伪

ขิงก็รา ข่าก็แรง

ภาษาจีน互不相让

คาบสมุทรบอลข่าน

ภาษาญี่ปุ่นバルカン半島

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นバルカンはんとう

ขิงก็รา ข่าก็แรง

หมายถึง(สำ) ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน.