ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้
ภาษาจีน大便
ภาษาจีน屎
หึง, ริษยา, อิจฉา
ภาษาเกาหลี질투하다
เพชรหึง
อ่านว่าเพ็ด-ชะ-หึง
ภาษาญี่ปุ่นうんこする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうんこする
หมายถึงก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ, สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่น ขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว, เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคำที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว, หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.
ภาษาจีน粪
อหึงสา
อ่านว่าอะ-หึง-สา
timorousness
แปลว่าความขี้กลัว, ความขี้ตื่น, ความขี้ขลาด, ความขี้ตกใจ
อารมณ์หึงหวง
ภาษาจีน醋意
defecate
แปลว่าขี้
excrement