ผลการค้นหา

มหิศร

อ่านว่ามะ-หิด-สอน

อัตหิต

อ่านว่าอัด-ตะ-หิด

อำมหิต

อ่านว่าอำ-มะ-หิด

ขี้

ภาษาญี่ปุ่นうんこする

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうんこする

ขี้

หมายถึงก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ, สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่น ขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว, เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคำที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว, หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.

ขี้

ภาษาจีน粪

แมลงเชื้อหิด

ภาษาจีน螨虫

timorousness

แปลว่าความขี้กลัว, ความขี้ตื่น, ความขี้ขลาด, ความขี้ตกใจ

นฤคหิต

อ่านว่านะ-รึ-คะ-หิด

นิคหิต

อ่านว่านิก-คะ-หิด

defecate

แปลว่าขี้

excrement

แปลว่าขี้