ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้งอน,ขี้ใจน้อย
ภาษาญี่ปุ่นすね症
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นすねしょう
peevish
แปลว่าขี้งอน
คนขี้งอน
ภาษาญี่ปุ่น拗ね者
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นすねもの
ขี้
ภาษาจีน大便
ภาษาจีน屎
ภาษาญี่ปุ่นうんこする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうんこする
หมายถึงก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ, สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่น ขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว, เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคำที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว, หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.
ภาษาจีน粪
แปลว่าฉุนเฉียวง่าย, ่ช่างใจน้อย, ขี้โมโห
timorousness
แปลว่าความขี้กลัว, ความขี้ตื่น, ความขี้ขลาด, ความขี้ตกใจ
defecate
แปลว่าขี้
excrement